FF by Avi & Kitty

Kitty

Dużo się zrobiło tych ficków, ale mam nadzieję, że będziecie czytać, bo warto (skromna się ostatnio zrobiłam =="). Byłabym wdzięczna (jak zwykle), gdybyście wytykali błędy (logiczne, ortograficzne i literówki). Teraz czytać xD.
PS. Pierwsza część krótka, następna będzie dłuższa ^^"

Słońce dopiero pojawiło się na niebie a ruch na ulicach był już tak wielki, że powstawały korki. Lecz poza ulicami wielkiego miasta cisza była taka piękna. Śnieg leżał jeszcze gdzie nie gdzie na trawie czy drodze. W drzwiach jedno z podliskich domów pojawiła się postać. Owa postać miała ciemnofioletowe włosy i czarne oczy. Miała na sobie wiśniowy top z odkrytym brzuchem i ramiączkami na skos. Od połowy ramienia miała tego samego koloru długie rękawy. Do kolan opoadała jej czarna spódnica. Na szyi była apaszka, a na nogach wysokie buty.
Przeciągnęła się. W tym momencie zawiał zimny wiatr który roztargał dziewczynie włosy.
Pare kroków dalej pojawił się chłopak. Spojrzał na dziewczyne. Od razu było widać ze się znają. Mieli to w swoich oczach.
- Co tu robisz... Ren? - Zawahała się, chłopak nie spuszczał wzroku z dziewczyny.
- Przeszedłem... Do ciebie, Kitty - powiedział.
- Co to za okazja? - zapytała ironicznie, lecz nie otrzymała odpowiedzi.
Tuż przed chłopakiem stała dziewczyna na jej twarzy malował się wściekły uśmiech.
- Gdzie On jest?! - spytała a w jej ręce pojawił się patyk.
- Jaki on? - Cofnął się o krok, przestraszony.
- Nie udawaj... Nie mam ochoty na żarty - odpowiedziała mu.
- Przyjdę później Kitty - oznajmił i już chciał odejść.
- Patrzcie kto przyszedł do nas. - Zaśmiał się Trey, widząc przestraszonego Rena.
- Mówcie gdzie on jest! - krzykneła coraz bardziej wściekła nieznajoma.
- Spokojnie - zaczeła Kitty i podeszła do Rena, po czym złapała go za bluzkę.
- Nigdzie nie uciekniesz - syknęła, a chłopak przestraszył się jeszcze bardziej.
- Nie ukrywajcie go! - Dziewczyna była coraz bardziej zdenerwowana.
- Nikt go nie ukrywa - powiedział Trey, który miał dość krzyku dziewczyny.
- Ostatnio, jak go widziałam, to był z wami.
Ren miał zamiar przyjść, kiedy będzie trochę spokojniej, jednak ręka Kitty nie pozwalała mu się ruszyć.
- Macie godzine by odnaleść Yoh Asakure, jeśli za godzine nie spotka się ze mną na cmenatrzu, to pogadamy inaczej. - Chwilę po tych słowach dziewczyn zniknęła.
- Gorzej niż Anna... - powiedział pod nosem Trey.
- Chodź. - Kitty pociągnęła Rena do domu. - My też musimy pogadać.
Tymczasem Yoh delikatnie mówiąc był uziemiony z domu przez Anne. Lecz w tym wypadku nie był sam. Morty miał ten sam problem. Anna kazała przygotować mu posiłek, z Yoh miał przez cały dzień sprzątać dom. Szaman zmęczony siadł na schodach i podparł się rękoma. Nie zdawał sobie sprawy z powagi sytuacji, która działa się w domu Kitty. W klażdej chwili mogli zostać wysłani przez pewną osobę do szpitala... Albo na cmentarz.
Morty szybko uwijał się w kuchni by zaspokoić gusta Anny.
- Ech... Znowu to samo... - powiedział do siebie Yoh, rozglądając się za Amidamaru.
***
- Myślisz, że nam go przyprowadzą? - Na cmantarzu już od kilku minut stała owa dziewczyna. Tuż obok nie pojawił sie jej duch stróż.
- Muszą - odpowiedziała jej.
***
- Kitty... - zaczął Ren.
- Zamknij się! Ładnie tak znikać bez pożegnania?! - wrzasnęła. Była porządnie zdenerwowana.

Karina

Ciekawie ciekawie.. hehe.. mówiłam już kiedyś, ze Kitty ma podobny charakter do Anny, ale teraz to widać jeszcze dokładniej.. tylko czego ona może chcieć od Yoh?

Kitty

To będzie w następnej części xP

Fly

jakie to....dziwne, ale dziwnie fajne xP nieźle Very Happy

heh calkiem fajniutko xD

*Anna*

Nom mi siem podobają twoje opowiadania. pzd

Kitty

Chciałaś powiedzieć "Wasze", co? xD

*Anna*

nom tak tak. Tylko odruchowo tak napiszała. Wybacz Kitty

Yoh

Może się nie znam, ale to pytanie nurtuje mnie odkąd pierwszy raz to przeczytałem... Embarassed

Jak wygląda top z ramiączkami na skos???

*Anna*

hehe. Yoh idź do sklepu i zapytaj się kasjerki. Ciekawa jestem co by powiedziała Smile

Yoh

Chętnie bym poszedł... ale jednak trochę krępująca sprawa, jestem pewien, że ty mi to lepiej wytłumaczysz.

*Anna*

Ja ??nom dobrze:) A więc bluzka z raniączkami na skos to taka bluzka co albo na z tyłu krzyżak albo ramiączka z jednej strony. Przynajmniej tak mi się zdaje jak o to chodziło ziewczynom Razz

Yoh

Dzięki... ale Kitty mi to lepiej wytłumaczyła tzn narysowała.
Poza tym rozumiem wszystko, FF bardzo fajny.

*Anna*

Eeee... no tom siem ciesze. hy hy. Wkońcu pokapowałeś<lol>

Kitty · Wysłany: Nie 13:18, 05 Mar 2006 Temat postu:

Nikt się nie upomina, a ja zupełnie zapomniałam dawać xP

Po dość znośnym posiłku Anna wstała od stołu. Wzięła do ręki swoje korale i założyła je na szyje. Potem powędrowała do drzwi wyjściowych i bez słowa ubrała buty i wyszła. Zostawiając w domu Morty'ego i Yoh.
Jakieś dziwne przeczucie zaprowadziło ją prosto do domu Kitty. Zapukała w drzwi i czekała aż ktoś otworzy. Otworzyła jej właścicielka domu, nawet, jeżeli była zdziwiona, nie okazywała tego.
- Kto to? - zapytał, wyglądając przez jej ramię, Trey.
- Była tu, prawda? - spytała Anna i nie czekając na zaproszenie, otworzyła szeroko drzwi, po czym weszła do środka. Trey z dość sporą szybkością po pchany przez drzwi uderzył o ścianę.
- Mogłaby być mniej brutalna - mruknął chłopak, ale dziewczyny go nie usłyszały.
- A no była - odparła Kitty, nie okazując żadnych uczuć w jej głosie. W głębi duszy była zdenerwowana. Albo może nawet wściekła...
Anna weszła do salonu i usiadła na ziemi. Czekając aż reszta się pojawi w tym pokoju.
Kitty zawołała swoich gości i po chwili w pomieszczeniu pojawił się obolały Trey, oraz Ren, który nie był w zbyt dobrym humorze.
- Trey, herbata - powiedziała Anna chłodnym głosem i na wszelki wypadek spojrzała na chłopaka, tak by nie miał żadnych wątpliwości, że czeka go coś gorszego niż uderzenie drzwiami, jeśli nie przyniesie jej zaraz tego, o co prosiła. - Musimy pogadać Kitty...
Dziewczyna usiadła naprzeciw Anny i słuchała uważnie, nie okazywała zbytniego zainteresowania, ale widziała, że Anna ma ważną sprawę.
- To nie będzie łatwe... A Yoh to dopiero jej pierwszy cel następny będziecie wy i wszyscy, którzy wtedy tam byli... - powiedziała i zmierzyła Horo Horo, który nadal nie ruszył się z miejsca, by przynieść jej napój.
- Trey - syknęła Kitty, a chłopak szybko poszedł po herbatę. - Mówisz, że ma zamiar się zemścić?
Ren wyglądał na zdezorientowanego, nie miał pojęcia, o co chodzi.
- Lecz nie tylko to stanie się silniejsza po każdej wygranej walce - dodała, jakby nie słysząc pytania Kitty.
Dziewczyna westchnęła.
- No to możemy mieć problem...
W tej chwili do pokoju wszedł Trey, niosąc dwa kubki herbaty.
- Musimy zlikwidować ją zanim ona zlikwiduje nas... - powiedziała Anna, patrząc lodowatymi oczami.
- To nie będzie takie łatwe - westchnęła Kitty i dziękując chłopakowi, wzięła herbatę.
- Hao - powiedziała Anna, zabierając drugi kubek z herbatą. Szamanka spojrzała na dziewczynę niepewnym wzrokiem.
- Co masz na myśli?
- Ona chce nas zabić za śmierć Hao. - Rozwinęła swoją myśl. Dziewczyna kiwnęła głową, tego właśnie się spodziewała. Spojrzała w stronę chłopaków, żaden nie śmiał się odezwać.
Wstała gwałtownie.
- Co masz zamiar zrobić? - spytała Anna, stając tuż przed nią.
- Nie wiem. - Znów opadła na kanapę. - Nie pozwolę nikogo skrzywdzić...
Po tych słowach spojrzała na Rena i Treya.
- Wiec musimy ją zabić... Dacie rade? - odwróciła się do chłopaków.
- Jasne. - Uśmiechnął się Horo Horo i pokazał kciuk do góry.
- Postaramy się - odparł Ren, patrząc uważnie to na Kitty, to na Annę.
- Mam nadzieje że to przeżyjecie - dodała Anna.
Kitty spojrzała smutnym wzrokiem na ziemię.
- Ja też... A właśnie! - Ocknęła się.
Anna usiadła na ziemi.
"Bo jeśli nie przeżyją to świat będzie zagrożony" - pomyślała
- Fotel jest wolny - powiedział Horo.
- Anno, mamy godzinę! Ona tu wróci jak Yoh nie zjawi się na cmentarzu!
- To chodźmy.
Ren otworzył szeroko oczy.
- Ty chyba nie chcesz tam iść teraz?
- A czemu nie? - spytała Anna. Ren wzruszył ramionami i zrezygnowany zgodził się na pomysł Anny. Kitty pocałowała go w policzek.
- Idziemy od razu na cmentarz, czy poinformować Yoh? - zapytała.
- Najpierw to ja sobie z nią pogadam - odpowiedziała Anna. Kitty miała nadzieję, że Avi posłucha dziewczyny, jednak czuła, że to jest złudna nadzieja.
Wezwała swojego ducha. Anna bez wypowiedzenia już zbędnych w tej sytuacji słów otworzyła drzwi i wyszła, kierując się wprost na cmentarz. Szamanka poszła za nią, ciągnąc za sobą Rena i Treya.
- Niech wam się coś stanie - syknęła do nich, grożącym tonem. W głębi duszy bała się i czuła, że to może być ich ostatnia walka.

Daryśka · Wysłany: Nie 13:24, 05 Mar 2006 Temat postu:

^^
Spoksik, ciekawie się porobiło Very Happy